Gözlerine yazıyorum sevgilim
Ellerine...
Bize...

İhtimaller üzerine bir yolculuktu sana gelişim
Yüreğimin en kuytusunda korku
En derininde ümidim
Ve her dokusunda Sen...

Besmeleyle başlarken sana;
Soluduğun havayı solumak vardı önce

Nefesim açılıyor
Kokuna yer ayırıyordu ciğerlerim...

Endamın yaklaşırken ruhuma
Susuyordu şehir,
Duruyordu zaman
Ritmi bozuluyordu kalbimin...

Ellerin korunaktı güneşin parlaklığına ve
Gözlerimi alırken güzelliğin
Seviyordum seni...

"Geldim sevdiğim, geldin sevgilim" diyordum
En parlak gülüşüyle gözlerimin...

Ertesi güne bırakılan özlemler vardı
Kazara buluşurken dudaklar..
Yakarken bakışların ve
Yağmur damlası saçlarımı okşarken
Ellerindi yanaklarımın ıslaklığını silen...
Gülüşün, şehrinde mehtabımdı
Yürekten dilenen bir gün şehrimiz olmasıydı..
Erkenden yola koyulup beklemeler vardı birde
Seni beklemekte güzeldi...

Tatlı dille edilen dualar vardı bizim için
Ve yalnız başına bir odaya seni doldurmak
Ertesi gün özlemleriyle...

Güzel yolculuklar vardı
Küçük dokunuşları barındıran...

Sessiz otobüste yankılanıyordu aşk’ımın sesi
Yağmur camı ıslatırken
Yüzünün yansıması oluyordu seyrettiğim

Kaçıyordu durak
Gönlümüzdü asıl bekleme yeri
Ağır ağır iniyorduk, ümitle
Aşk’la..

Sarılmak vardı, sarmak
Titreten soğuğa inat
Titremek vardı sıcaklığınla...
Benliğimde sana biriktirdiğim sevgiyle
Gözlerimden sana akıyordu aşkım
Bedenim titrerken seviyordum seni
Ürkekçe, masumca, bizce...
Dokundukça ufak tefek kalıyordum
Sevgim yüreğime sığmıyordu
Bedenimden taşıyordu..

Kokun aklımı sürgüne çıkarıyor
Nefesim yanaklarını okşarken
Gözlerim kapalı
Yüzüm güleç
Kayboluyordum
Ürkekçe, masumca, bizce...

Özlemek vardı sevgilim
Daha gitmeden

Gözler kaçırılmadan hemen önce
Gözlerini gözlerim geçe
Aşk’a biz kala...

Şiirler vardı,
Şarkılar..
Karşılık bulurken sözler

Sevmek vardı,
Sevilmek...

Sen vardın

Biz vardık...

İsmail ALTIN