Sensizlik öyle zor ki içimde hasret kanar
Geçen uğursuz günler beni yoklukla sınar
Sevdamızın ateşi damarlarımda donar
Tutuştum özleminle çile kapısı oldum
Yar sen gittin gideli gül olup dalda soldum.


Bana olan sevdandı yansırdı gözlerinde
İçinde kaybolurduk busenin gizlerinde
Gönlüm yorgun düşerdi yatardım dizlerinde
Sürgün edildim aşktan prangalarla kaldım
Ayrılık rüzgarından bende nasibi aldım.


Sebepsiz bahaneyle küserdim bazen sana
Kafamı çevirir de bakmazdım senden yana
Yalvarsan çare olmaz elem ekerdim cana
Değerini bilmeyen kötü konuşan dildim
Hak etmiştim her şeyi bende belamı buldum.


Başın önde giderken ardın sıra dikilir
Gözlerim kan çanağı dert gönüle ekilir
Derdim gitsinde görsün acı nasıl çekilir
Sanki seven değil de ona uzak bir ildim
Ben aşkın değerini onsuz kalınca bildim.


Yemin olsun sevdiğim seni bir daha üzmem
Çaresizlik gölünde taş üstüne taş dizmem
Kaderi şaşırtıp da ayrılık dili yazmam
Hani doyamadığın dudağında ki baldım
Yangın yerinde kalan ayazda ki bir küldüm.


Sen sadece benimdin bana bunu bellettin
Yeter artık sevdiğim kötü sözü dillettin
O ten bana aitti nasıl yad’a ellettin
Unutalım her şeyi sevin gülüm ben geldim
Sensiz geçen günlerde yaşamadım hep öldüm.




LAVİNİA