Kıyılar boyu dalgaların eskittiği
Aşklar misali
Hüznüm bir dilek ağacında
Boynuma asılmış darağacı ipi gibi..

Her an gibi o an bile
Aklımda olan tek şeydi
Uğruna nicelerden vazgeçebileceğim
Minicik bir serçe misali yüreğin..

Ki ahşap sandık kokuları gibi
Ağır bir sensizlik sinerken pencereme
Yine fikrimi işgal eden tek bir şey
İçimde parmaklıklar ardında
Barındırdığım varlığın..

Hayatıma katıklaştığın günden bu yana
Siyah beyaz filmler gibi bilirim
Seninle yaşadığım eşsiz anılarım
Ve belki ordan kalmadır
Gerçek gerçek kokan acılarım..

Ömrümün bilançosu sana dair
Ellerinde barındırdığın
Söyle sevgili susma
Su almış bir tekne ile
Ne kadar ilerlenebilir daha?

Hesapladığın oldu mu hiç
O yamalandığımız gün sayılarını
Bant çektiğimiz anılarımızı
Ve
Batmasın diye kıvranışlarımı..

Kolay değildi, zorlaştırdık belki de
Artık sorular kalır geriye
Ne olacak ya da ne yapılacak?
Ve artık iyi bildiğim tek şeydi;
Ömrümü harcadığım,
Harcandığım..