Girdiğimiz bütün yeni yılları eskittik
Göçe kanat çırpan turnalar gibi
Dizilip-dizilip göçtüler ömrümüzden
Bulutlar geçip gitti başımızın üstünden
Güneşle Ay geçti, yıldızlar geçti
Birbiri ardına çetrefilli günler geçti
Dünya topaç gibi dönerken
Yıldız ekip gün biçti gökyüzü
Gece inatla kovaladı gündüzü
Biz mevsimlerden feyz aldık
Eskicinin verdiğiyle değiştik ömrümüzü
Her ömür bir cümlelik destandır
Soluksuz okuduk kendi öykümüzü
Sonra toprak, bizi biz yapandır
İşledik, yedik, öldük ve gömüldük…

Her Allah’ın günü bıkıp usanmadan
Doğan güneşi kovalayıp durdu zaman
Baş aşağı çevrilmiş bir kum saatinden
Çöl kumları gibi akıp gitti avuçlarımızdan
Kaçış yok, geri dönüş yolları kapalı
Geride ne kadar keşke bıraktıysak
Fitil-fitil geldi burnumuzdan…

Mahkûmun voltası kadar menzili dar
Sarhoş narası kadar aşikâr bu dünya
Lokomotifini takip eden vagonlar gibi
İtaatkâr yaşadık…

İsmail BOYRAZ