güzel bir gün yaratmak için
Tanrı’dan aldım bu boyu
gülden ince, kavaktan uzun, dereden serin
bir yel gibi savurdum insanlara


gün doğdu, gece sindi
yeni çiğler doluştu yapraklara
silindi gözlerin pası
bulutlar dağıldı


sabah türküyle başladım gülümsemeye
dünyaya açtım pencerelerimi
bir yel gibi savurdum insanlara
bütün gülücükleri


gözlerinde aradım sonra güzel düşleri
ayaklarından yer kaydı
pembeye boyandı bulutlar
gözlerin güldü


hayatı güzel görmek için açtım gözlerimi
ağaçlardaki karları üfürdüm
diplerini külledim
seni düşündüm


seni düşündüm bir yaz sabahı
kalbimi umutla doldurdum
bir yel gibi savurdum insanlara
birleşsin diledim bütün ümitler


güzel görmek istedim şu taşlı yolu
gözü yaşaran kadını
koynundan çıkardığı bayrağı
çıkardığı için suçlayanı


erken nevruz kutlamasını
ateş olup, ateşten atlayanları
karşı karşıya gelenleri, getirenleri
güzel görmek istedim baharı


Tanrı’dan aldım bu boyu
ayrım yoktu insanlar arasında
popolarına vurup
ilk göz açış aşamasında


sonradan kapandı kimi gözler
kimi parmak salladı kapanan gözlere
kimi uyudu mışıl mışıl
kimi uyandı, kimi yandı!


gönülden ince, sudan duru
bir boy aldım Tanrı’dan
ektim, biçtim, durulttum
bir yel gibi savurdum insanlara
bir bahar yeli!


18. 3. 2013 / Nazik Gülünay