Yağmura alışık yüreğim sen gitme yeter
Parmaklarım sıyrılıyor ellerinden
Uzaklaşan sen misin yoksa kaçıyormuyum
Kendimi bilmeden
Ben hiç bilmedim zaten sensizliği
Yoktum kimsesizliğin ızdırabında
Kimdim ben...


Gülüyordum sadece hiçbir oyuna katılmadan
Orda olmak mucizeydi oysa
Belki oydu beni hayata ilmekleyen
Kaderimin seçtiği yolları hep eledim
Kimim ben ...


Duymadım zaferi ama çığlığını çok attım
Boşluk denen illetin ortasında
Faydasızdım kimine göre
Ama asıl sorun paydasızdım
Yoktu hiç beni tutan
Duvarlara çakılmış yalandım heran yerine yenisi koyulunca sökülen
Savaştım bazen kimine görede asla barışı getirmeyen
Sordum yeniden
Kimim ben...


Ne zamana uğradı çığlığım ne vakitten çalabildim
Hep başkasına zarar sandım en çoğunu kendime ettim
Bilemedim çocukken uçabildiğmi
Büyümek kanatların yerine takılan hüzünmüş göremedim
Aklım yetmedi belki dediklerime bile
Peki madem herşeyi geçtimde bunu yazan ben kimim
Kimim ben...