0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
954
Okunma
Gönül
Çatısı eksiktir
Sevmeyen bir kadının
Rüzgârla, hüzünle
Bazen de şen kahkahalarla
Çarpar durmadan penceresi
Davetsiz lakin o evin sahibi gibi
Emin adımlarla gelir bazen, adam
Nadirdir korkak, ürkek kapıyı çalan
Bilmem
Öylesini buyur edeni görmedim
Kadın tanır
Ömrünün borçlu olduğu adamı
O ilk anda kapı açılır
Ortalık toplanır
Çatıyı erkek kurar
Ustadır ya,
Belli etmese de misafirliğini
Kalıcı sahibi olmak için
Emek gerekir
Erkek sonradan unutsa da
Başında bilir
Görmeyin kadının talaşını
Gönül köşkünün direği vardır artık
Korkmaz hiç bir şeyden
Çatısız değildir artık yüreği,
Sıcacıktır
Güvenince bir kadının yüreği
Sonrası mı?
İki kişilik hikâyenin
Genelde bir kişi imza atar sonuna
Sende mi yanıldın ben gibi der
Koyar noktayı…
Demet Erdoğdu
