ADI OLDU ’’ KÖTÜ KADER ’’


Üşüyordu küçücük bedeni
Yorgundu gözlerinden belliydi
Saatine baktı üçü beş geçiyordu
Durmuştu zaman
Kimse gelmiyordu
Sonra oturdu kaldırım taşına
Titriyordu…
Soğuktan mı, ?
Yoksa bırakılmış olma korkusu sarmış mıydı?
Zavallı yüreğini
Ağlamaya başladı birden
‘Anne… Anne ‘diye feryat etti
Terk edildiğini anlamıştı
Koşmaya başladı alabildiğince hızlı
Yetişebilir miydi?
Ama yetişmeliydi
Savruldu birden
Oyuncak bebeği kaldırımdan caddeye fırlamıştı
‘Bebeğim ‘dedi
Koştu arkasından
Koştu, koştu
Sonra sessizlik
Sonra alabildiğince bir haykırış
Yerlere damlayan kan lekeleri
Daha yedi yaşında bir sübyan
Yumdu gözlerini
Adı oldu ‘Kötü Kader’…



Güzeldi anlam ve anlatım severek okudum,
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin hiç susmasın..........
Saygılar selamlar.............

herkesin kaderi çizili..yazan yüreği kutluyorum saygımla...........