Gidesim var yar !!!
Sessizliğe bürünüp , Sensizliğin ortasında kalan bu çaresiz bedeni alıp
Senli düşlerin ortasında yapayalnız bir başıma Kalasım...
Senden Son bir hatıra Kalan Resmini Koynuma alıp
Kış ortasında kalan yüreğimi Isıtasım...
Ve
Dua Dua "Alemlerin Rabbi’ne" Hamd edesim Var...

Önüme Bir Seccade serip Başımı "Secdeye " Götüresim
"AŞK’ın" Lafzını yüreğime Nakış nakış işleyesim
Anlamları yitirilmiş Satırlara
Kalem kalem- harf harf her bir hücreni
"AŞK" hasatiyle İşleyesim Var...

Bu Çaresiz Bedeni/mi
"Bilal" Hükmünde kızgın taşların altında Ezesim.
"Hamza " edasıyla yeri ve göğü yarasım
"Ali" gibi "Fatıma’nın Gözbebeği Olasım var "Gözlerinde"

Şimdi Bir naara atsam duyar mısın ?
Sesizliğe bürüdüğüm Yüreğim/in Sesini
Ve yine Bir gün
Gün gelirde
Yeniden Dualar/ına "Amin’in" olur muyum ?
Ve Ey Sevgili...
Sil baştan yaşayıp hayatı
Sonsuzluğa uzanan Bu yolculukta
Seninle "EN SEVGİLİ/YE" gider miyiz....

Siir: Halil İbrahim AKGÜN