2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2043
Okunma
içimin bütün renkleri solsun
bir nergisin boyun büküşünde susarken sen
istersen bu son olsun
parmaklarımın ucundan zaman gibi kayarken
bu evi naftalinli bir yalnızlık kokusu sarmış
yani yokluğunun yoku bulaşmış gözlerime
bak bir defa, yüzümde hasretin sararmış
yalnızlığa itinayla sensizliği koyarken
özlem kuşları gökyüzümde uçuyor
sensizlikte içimde siyah bir gül açıyor
o nurdan gülüşün hep benden kaçıyor
akşam günü penceremde soyarken
ah sevgili ah, sen kerpiç evlerin hüznüsün
cennet yüzünde eşsiz gülüşündür süsün
yüreğimin ölümsüzlüğünün muhabbeti, faniliğimin küsüsün
aşkın beni yarı ölümlü sayarken
ALİ RIFAT ARKU
16/03/2013
İSTANBUL
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz