0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2042
Okunma
Eylülden kaçmış,
O kırılmış rüzgârların yalnızlığı esiyordu saçlarında,
O bir damlacık yağmurların sessizliğini gördüm gözlerinde,
Islak bir sokaktan kalma
Yapraklar süzülüyordu bulutların ötesinde,
Sanki yüzünde bir deniz varmış
Sanki bir gemi akıyormuş gibiydi yanağından,
Sanki
Sanki yağmurlar güneşi saklarmış gibi...
Kim bilir,
Belki sonbaharın titrek kuşlarıydı gördüğüm,
Belki güzelliğine saklanmış masallardan geliyordu şiirler,
Belki,
İç cebimden düşürdüğüm gökyüzünü anlattım düşlerinde,
Kim bilir,
Belki de,
Renkleri çalınmış yağmurların arkasındaydı baharlar!
18.12.2000/Pazartesi/SARAY
SAAT–18.47
B.BİRİCİK
