Hava sisli bu gün; hayallerim üşüyor,
Korkunun volkanı mı; sinemde patlayan ne!
Dilim, damağım, çatlarken susuzluktan,
Ayasından kayan ne; kelimeler mi dilin,
Anlamsız düşüyorlar, bin parçaya bölünüp...!

Mecalsiz kaldı beden, felce uğradı gücüm,
Kıyameti kopuyor, müddeti dolan ömrün…
Dışarıda ayaz var, içimde kıvılcımlar,
Bir yudum su diye haykırmak istiyorum…

Bir şeyler fısıldarken sessizce;
Bir el uzanıyor usulca terimi silen…
Medet umarak, bakıyorum ümitle,
Kurumuş dudaklarım ıslanırken zemzemle...
Yola girmişti yolcu, dönüş yok! Biliyorum…

İçime işleyen bakışlarıyla annem;
Yaşlar düşürüyor, acıtarak gözlerimden...
Son bir gayretle çıkarak derinlerden,
Dökülüyor dilimden kelimeyi şahadet...

................/
Ah şu ölüm; ayırır tatlı canı da tenden
Unutmasaydık eğer kurtulurduk gafletten…

Kimine vuslat iken kimine hezimettir
Gelmeden başa ölüm, ölebilmek nimettir...

Üzüp de yeise düşürmek değildi kastım
Dolmamış iken vade,hatırlamak amacım...

Der ya şair;
‘’Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber...
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü peygamber?...’’ (Necip Fazıl)

12 Mart 2013