Aklıma sensizlik düşünce, gönlüme hicranlar ,kahırlar dolar.
Uzun olur geceler sensizlikte sabah olmaz.
Gözlerim huzuru bulamaz.
Özlemlerim yağmur olur akar ,dolar taşar yüreğimden.
Gözyaşlarım kan olur dökülür yanaklarımdan…

Yüreğim avaz avaz çığlıklarda.
Gönül kapım ardına kadar dayalı hep sen diyor.
Ama sen yoksun.
Gelişlerine beslediğim umutlarım,
Her geçen gün biraz daha tükenmeye başlıyor sevgili.
Yüreğimdeki hüzünlerim, kahırlarım bedenime ağır geliyor.
Bunca yükle sensizliğin ağırlığı birleşince bedenime,
Eziyor beni ağırlığıyla…

Daha ne kadar bekleyeceğiz ?
Kavuşmak için, kaç yangın daha gelip geçecek yüreklerimiz den?
Közümüze kaç köz daha eklenecek?
Bu susuşlar gün ve gün tüketiyor beni.
Bu beklemeler yavaş yavaş eritiyor yüreğimi.
Söylesene sevgili, daha nereye kadar dayana bilir yüreğim sensizliğe?
Sen orada ,ben burada,gönlümüze düşen bu ateşle,
Daha ne kadar birbirimiz den kaçabiliriz? Söylesene…

Bu kahırları,bu hicran yaralarını,
Daha ne kadar besleye biliriz yüreklerimizde?
Gelişlerine dair bu beklemeler öldürecek beni sevgili.
Hiçbir takatim kalmadı sensizlikte gecen bir anıma bir günüme bile…

Yetmedimi sevgili ?
Bunca kahır, bunca acı,bunca özlem bedenimize.
Gelişlerine beslediğim umutlarım,
Ne zaman kavuşacak vuslatına?
Hangi kaf dağları var aramızda?
Hangi okyanuslar engel oluyor ,birbirimize kavuşmamıza?
Böylesine bir yangın alevlenirken yüreklerimizde,
Bu engeller niye?..

Eğer istersen,
Ben o dağları yıkar gelirim,
Nice okyanusları aşar gelirim,
Canımı canına katar gelirim.
Ömrüm den ömrüne katar gelirim.
Yeterki sen iste,sen iste sevgili.
Tüm dualarımı derler,toplar,
Bütün duvarları yıkar ,yakar,
Dünyamı tersine döndürüp ,
Canımı yolların da feda eder gelirim.
Ama dedim ya,
Yeterki sen iste sevgili ,
Yeterki sen iste…

Ayşe Başaran

16.09.2011