Kaç gece yokluğunla can çekiştim kimseler bilmedi ,duymadı...
Kaç gece ihanetinin hançeriyle savaştım , kaç gece ölümle pençeleştim kimseler bilmedi ,duymadı...

ihanetinmiydi beni böylesine öldüren?..
Yoksa sırtımdaki paslı hançerinmi?..Bilmiyorum...

Yokluğunda acılarım şahla şahla göklere ulaştı...
Melekler bile dayanamayıp ağlarken halime,
Senin dirhem kılın kıpırdamadı ... Ölmem için dualar ettin Allah a...

Günlerce hatta aylarca sorguladı beynim kalbimi,
Kalbim beynimi...
Gerçekmiydi bu yaşananlar?
Yoksa kara bir kabusmu?..
Çıkışı olmayan sorgu sualler de kayboldum...
Tek gerçek bu sonda sen hainliklerine doymadan sırtımdan vurdukça vuruyordun...
Bense her vuruşunda kala kalıyordum bütün hainliklerine...

Ne karanlıklarım aydınlığa kavuştu...
Nede siyahlarım beyaza...

Sen!..Cennetimizi cehenneme ceviren adam...
Nice kefenler biçtim yokluğunda bıraktığın acılara...
Yinede acılarım son bulmadı...
Nice kara geceler aydınlığa varamadı...

BİR CAN YANGISIDIR HAYAT...