Deli gönlüm aşkı diyen dillere,
Kanmıyorsun sana ne diyeyim ki,
Her gün beş kez çiçek açan dallara,
Konmuyorsun sana ne diyeyim ki.

Şüphe ediyorsun oynayan daldan,
Anlamaz olmuşsun yürekten haldan,
Önüne sunulan tabakta baldan,
Banmıyorsun sana ne diyeyim ki.

Ufuk çizgin kaymış tersten doğarsın,
Kısır döngüleri durmuş sağarsın,
Ağustosta tipi tufan yağarsın,
Dinmiyorsun sana ne diyeyim ki.

Bahsetseler bir gün senin adından,
Bir tüy yoldurmazsın o kanadından,
İşte kahrolası şu inadından,
Dönmüyorsun sana ne diyeyim ki.

Zevk almıyorsun ki yürekte demden,
Kurtulmaz o kalbin vurduğun gemden,
Ölmeye çıktığın şu köhne damdan,
İnmiyorsun sana ne diyeyim ki.

Ozan Zekim derde bir dönüp bak ta,
Sevmek ve sevilmek herkese hak ta,
Güzel bir sevdayı gümüş tabakta,
Sunmuyorsun sana ne diyeyim ki...

OZAN ZEKİ TUNÇ