Yaralarımın kabuklarını kopardın gidiyorsun...
Çaresizliğin bir yığın tanımı, aklımın tozlu topraklı yollarından geçip gidiyor.
Zaman en hızlı geçmesi gereken yerde felç!
Duvar saatlerinde guguk kuşlarının intiharı
Göçmen kuşlar kanat çırpmayı bırakıyor yolculuklarının yarısında.
Sen giderek küçülürken, içimde büyüyor gölgen.

Bana sonbaharlardan bir tanesini
Bana film gibi bir ayrılık sahnesini
Bana tebessümlerin en sahtesini
Bıraktın gidiyorsun...
Hayallerim bulutların üstünden aklıma çakılıyor.
Kaza süsü verilmiş bu kaçıncı cinayet?
Cevap yok...
Bu aralar biraz sessizliğe benziyorsun.
Anneler şefkat giydirirken çocuklarına
Guguk kuşları geçen zamandan habersiz
Yabancı bir yuvada büyürler öz annesiz
Mevsimler geçip durur boşuna...

Önüm arkam, sağım solum kış!
Acılar kış uykusuna yatmıyor.
Yokluğun da ötesi berisi varmış
Güneş beni ay kadar aydınlatmıyor
Sana bir sırrı söylemek istiyorum
Gitme!
Dayanırım derken yalan söylüyorum...

KFK