(D)inlemek arasıra yorarken bazen beni
Orta yerinden böler acıyı nasır izi
Ne varsa dünden kalan yakar ağırdan teni
Derine düşen sızı, sürer bir asır izi


Yaşam,
gök gürültüsüne inat üstüme alçaldıysa
nemli gözde fidanlar boy verir sıra sıra
kendini bırakarak yâr olurken toprağa
pes eder tüm iklimler
ortam süt liman olur



Hangi sabır vazgeçmiş küsmüş bir gün hayata
Yenileyip devrini sil baştan yaşa diyor
Doğrul kalp huzuruyla, düşünme yata yata
Bırak yorma kendini, gelir; her başa diyor


Ömür,
Kimi zaman soyunurken arsız yılların göbek bağında
yabancı gülüşler oyalar dudağımı
kıvrımında ucuza gider, şen şakrak gençliğimden kalan
birikmiş sermayem
tadını çıkartır itiraf edemediğim kayıtsızlığıyla



Topladığım cesaret gücüme güç katarken
Gönül avluma düşer tan yerinin bakışı
Yeni gün ışığında ufkumu saran yârken
Soluğum göğe doğru, O’nadır aşk yakışı


Nezahat YILDIZ KAYA