Her biri ayrı değer, su çıkar taşı sıksa,
Gençler köşe başında, iş diye iş oluyor.
Hep kuşkuyla bakıyor, birisi dönüp baksa,
Bilmeyene serseri, hepsi berduş oluyor.


Hiç biri, mutlu değil, işsizlik kol geziyor,
Aileler perişan, dert içinde yüzüyor,
Bu durum görenlerin, dengesini bozuyor,
Duyarlı insanların, gözünde yaş oluyor.


Gelecek nesillere, neyi miras bıraktık,
Her şeyi ıskaladık, her olaya boş baktık,
Unuttuk insanlığı, tüm köprüleri yaktık,
Vasıfsız el üstünde, ayaklar baş oluyor.


Birkaç oy kotarmanın, ateşiyle yanıyor,
Alt yapısı olmadan, günlük oylanıyor,
Şartlı tahliyelerle, gözler boyalanıyor,
Tahliye edilenler, sözde oydaş oluyor.


Yandaşlardan önemli, bunları kucaklamak,
Gözü gibi koruyup, “reislerden” saklamak,
İnsanlığı kavrayıp, sol yanını yoklamak,
Bunu anlayamayan, gönüller taş oluyor.


Gayri meşru işlerde, kuryelik yapıyorlar,
Hepsi “torbacı” olmuş, ters yola sapıyorlar,
Sorduğunda üzülüp, ne yapalım diyorlar,
Diken üstünde yaşam, huzur telaş oluyor.


Dışarıda işsizlik, geçim derdi yasında,
Olmuyor hiç kimsenin, gamında tasasında,
Üstelik aynı suçu işleyip haftasında,
Yeniden tutuklanıp, “yola” yoldaş oluyor.

08.03.13