Ne çok şarkı,ne çok şiir yazılmış anam!
Sen bitkin bedenini yasla şöyle şimdi,
Evladını dinle usulca.

Sözler boğazımda düğüm düğüm,
Bilmem ki güzelliği güzele,
Nasıl anlatsam diye düşünürüm ince ince.
Aklım şaşıyor anam!
Sevginin hakkı birkaç kuru lafa,
Mısralara sığmaz ki çilekeş anam!
Dur ne olur gitme!
Tamam tam olarak anlatamayacak olsam da ,
Dinle güzel anam!
Hele bir dinle yavrunu.

Gam yüklü gözlerin,
Çocuklarının sevgisiyle görür bilirim.
Oysa biz çocuklar büyüyüyünce,
Sizleri görmez,duymaz,unuturuz.
Garip anam!

Neden?
Oysa ki düşsek önce senin yüreğin acır anam!
Ağlasak sen de ağlarsın, gizli gizli köşelerde,
Yine de ümidimiz olursun bizlere.
Çınar gibi sağlam yüreğinle.
Korur kollarsın sevgiyle örülmüş dalların üzerimizde.

İçimi ısıtıyor anam!
Seni yanımda hissetmek.
Yokluğunu düşündükçe acıyla kavrulmak,
Beni sana daha çok bağlıyor.
Analar evladına titrermiş her zaman,
Lakin bazı evlatlar analarını,
Bir aşkın bakışında,süslü sözlerinde unutur,
Onu yalnızlığa atarmış.

Bilseler ki!
Ağlarsa anam ağlar,
Gerisi gayrı yalan ağlar!
Değil mi güzel anam?



NOT:" CENNET ANALARIN AYAKLARI ALTINDADIR."BUGÜN ANASINI BABASINI UNUTANIN, YARIN DA ÇOCUĞU UNUTACAKTIR!