5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1958
Okunma

Baharı yaşarken, avare uçar gönül kuşu.
Salınır, eteklerini savururken masmavi gökyüzüne,
Kararır bir an da etraf bu korku
Bu matem niye?
Dallarına kar yağmış, zamansız çiçekler,
Avuçlarında boynu bükük solmuş mahzun güller...
Ağlaşır şimdi şen bülbüller.
Toprak asi ve kırgın,
Gök desen, gözleri ağlamaklı ve suskun
Seni sorup durur , vakitsiz gidişinden yorgun.
Kuvvetli nefesiyle eser rüzgâr
Anılar , gülüşmeler, hep yarım
Yarım kaldı şimdi ümitler,
Sensiz kanadı kırık hayâller...
Bak avuçlarımda!
5.0
100% (1)