7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3059
Okunma
Avuçların kanıyor yine aynı kitap,
Aynı sararmış hikâye ellerinde.
Dudakların çorak topraklara nispet edercesine,
Gözlerin ve yüreğin tavan arası boşluklarda,
Ölümü beklemekte sessizce.
Ruhuna nakış gibi işlemiş acılar sırdaşın,
Mutluluk adına oynanan oyunda yokmuş yoldaşın.
Tatlı bir bahar yeli esse, şöyle uzaklardan.
Kırık dökük düşlerimizin üzerinden.
Ahh keşke...!
Eskisi gibi yıldızlardan taç giysek,
Karanlık gecelere inat neşeyle,
Neşeyle tek yürek dans etsek,
Ölümle alay edercesine!
Bir umut ,bir dua işte benimkisi.
Kimbilir belki,
Bu dünyada belki ötede.
Yüzümüz, gönlümüz,
Gönlümüz kaygısızca gülsün diye,
Masum bir dilek işte!
Cevap Yaz