şiiri ses ettim dilime....
Yorgun sevdalara inat!
sus dercesine kalbimin ritimlerine...
gel ey biçare gönül bu şehre inat

senle el ele verelim, kaçalım, bu şehirden sevgiliye ..
Yalnızlılıklar sıkışıp kalsın,köşesinde ölümü beklesin.....
Bizde vuslatın tadını çıkartalım bu şehre inat

bayram etsin gönlümüz yalnızlığa inat
gözlerindeki yorgun nehirler dinsin..
Bahar gelsin gönlünün duvarlarına
papatyalar açsın yanağındaki gamzeler
gül rengi dudaklarından sevinç çığlıkları dökülsün
gözlerindeki mavi buzulluğa rağmen
vuslatın tadını çıkaralım bu şehre inat

yürekte sevda, bu sancı durur mu bilmem
kaçıncı hazana kucak açtı mevsimler
sen geleceksin diye kuşlarda göçmedi bu şehirden
deniz hırçınlaştı göğün mavisi de siyaha boyandı
ayrılık kokuyor olsa da sonbahar ümitlerim,
Var hala bu şehre inat.

sis kapladı duman oldu gökyüzü
sensizlik ona da ağır geliyor demek ki
bir gelsen güneş im doğacak
ay daha bir parlayacak bana
deniz ışıl ışıl sahile kavuşacak
Bu şehre inat

Kurumuş bir ağaç gibiyiz
tüm hayallerimiz ellerimizden uçtu gitti
umutlarımız gecenin zifiride kayboldu
döner mi? bilinmez gittiği yerden sevgili
kesin olan bir şey var "yalnızlık"
içim acıyor dar geliyor geceler
büyüdükçe büyüyor uçurumlar
Bense hala baharımı bekliyorum
bu şehre inat
asuman oral