1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1169
Okunma
mavi çöl kurudu kaldı çocukluktan beri
yağmur, yıllanmış mıdır bunca sene
çarpar adamı birden bire yağarsa tene
lakin dokunmalı can bir damla meye
gök mavi, toprak hep umut
umut!
umut, yedi rengidir su damlasının.
toprak, ana.
kundağına sarmış tohumlarını,
yıllar geçmesine rağmen!
ten dokunmuşsa meye,
yedi renk verir göze..
insan topraktır, anadır belki de
yıllar yıpratır, umut yaşatır..