2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
644
Okunma
Şimdi bugün, ben yine arkandan bir kova su dökerim; nasıl olsa geri geleceksin diye...
Ömrümün bütün baharları önüne ‘son’ tamlananı alalı beri,
Bende sensizliğin allayıp pulladığı bir ‘Araf’ hali…
Kendi rüyalarımın boşluğunda, kendimi milyonlarca kez idam ettim ben her gidişinde…
İnsanın kendi kendine rezil olması, bütün âlemi cihana rezil olmasından daha züldür.
Ayrılık denen o pestenkerani şarkı aşkımızın repertuarına gireli beri,
İçimde bağbozumu hüzünlerden çalma tohumlar kök salıyor, gel içimi öldür…
Ölümle de olsa gel, gelişinin her türlüsü benim için en kallavi düğündür…
Gelişin, benim için kırk yıllık bir çileden sonra cennetin verildiği gündür
5.0
100% (1)
Cevap Yaz