Diyordum ki kendime:
Bir gün,öfkeyle kıyıya vuran bu dalgalar sakinleşecek
Bu fırtına geçecek,elbet geçecek
Kuşlar bu sefer bizim için söyleyecek o eşsiz sarkılarını
Güneş bizim için doğacak
Yağmur bizim için anlatacak aşkı

Öyle ya bizimkisi bitmez aşk
Öyle ya biz ayrılmazdık
Aşk kenetlemişti kalbimizi,zincirlemişti
Dibi görünmeyen bir kuyuya atmıştı,gelmeyeceklerdi
Biz başkaları gibi olmayacaktık...

Aşk acı verir derlerdi
Ayrılığın soğuk yüzünü görenler demişti
Söylemişlerdi;acı verir ama hissetmezsin sevdiğinleyken
Hissetmezsin zehrin damarlarına işlediğini
Anlayamazsın ne olduğunu, bilemezsin aşkın diğer yüzünü
Göremezsin içindeki hırçınlığı

Ama;duymak istemediğin ayrılık sözleri kulaklarında çınlarken
Aşkın attığı ok yavaş yavaş çıkar senden
Nasıl yavaş yavaş bağımlı yaptıysa seni
İşte öyle,aynı öyle arkasına bakmadan çekip gider aşk
Bilmezki yaralanan sevdalı;bu sefer de aşk tutsak etmiştir onu
İstesede gidemez...