Aklımdakini kalbim bilir elbette
Kalplere akıl sır ermez bir türlü…
.
.
.
İkimiz de suskunluğa sığındık yine
Diller bağlı yürekler dağlı dururken
Su gibi akar zaman geçer /boyuna
Kış güneşi hayalinle yürek erirken

Paylaştığımız aşkın altın kafesi,
Bir kere nefesi değirse cana.
Düşer sırtımızdan hasret kefesi,
Dağılır karanlıklar yol verir bana.

Aşkın ruhu geniş bedeni küçük
Sığmaz karanlığın dar hücresine.
Aşık, şefkate muhtaç bir çocuk,
Kulak ver sevdiğinin kısık sesine

Hep hasretse yapışan hatıralara
Kiminle paylaşılır karlı mevsimler
Kiminle iyileşir bu derin yara
Dolanmış dudaklara metruk isimler

Kahve nazar ateşi gözümde tüter
Durmaz gönül dili çözülüverir
Nağmesi özüme usulca batar
Gözlerden gönüllere süzülüverir

Feleğin elleri varken yakanda
Gönül sevdiğini rüyada bulur
Yarin ellerini tuttuğun anda
Hoşça kal deyip gözden kaybolur

Hoşça kal desen de kalınmıyor hoş
Sensizlik , saatlere kefen biçiyor
Sıcaklığını son tadan ellerim bomboş
Katıksız sürgünlere kapı açıyor.

Tamercan /27 ŞUBAT 2013