Sen yoktun, sen yoktun biliyorum ayrılığımızın ilk günü.
Sadece ben ve acılarımın içini kaplayan beni, sensizliğe mahkum eden o karanlık gece,
Sen yoktun sen yoktun biliyorum.
Sanki karanlık bir zindanda ellerim kelepçeli gelmek isteyip de gelemiyormuşum gibi
Gelmek için can atıyorum ama beni senden uzaklaştıran yanım izin vermiyor sana gelmemi
Sen yoktun,sen yoktun biliyorum ayrılığımızın ilk günü.

Sadece ben ve acılarımın içini kaplayan ben,i sensizliğe mahkum eden o karanlık gece
Bir de yağmur karıştı acılarımın içini kaplayan geceme; göz yaşlarıma eşlik edercesine
Bir sen vardın birde umutlarımız vardı hayallerimde.
Şimdi ne sen varsın ne de umutlarımız, hayal bile kuramıyorum artık.
Sana dair bir şey kuramıyorum artık ne hayal ne de gerçek,
Sen yoktun, sen yoktun biliyorum ayrılığımızın ilk günü ve sen yoksun artık.
ERDEM ZEYTÜNLÜ