Tutuşurken hayalim üflediğin ney ile.
İncecik parmakların efsaneyi andırır.
Elif nazla süzülür zarafet gelir dile.
Suya hasret demleri tebessümün kandırır.

Ateş olur nefesin yakar kavurur teni.
Ve hüznün potasında erir demirden dağlar.
Un ufak eder edan taşra savurur beni.
İçimde yetimlerin fersiz umudu ağlar.

Ney ince fikir ince huzura çağrı sesi.
Nedir bu neyin hâli inler durur dem be dem.
İçinden geçer iken ateş kılar nefesi.
Suzinak demlerinde tutuşan rüya merhem.

Neyi var neyin bugün titriyor ellerinde?
Hüzün harmanlarında talan mı duyguları?
Kuşlar üşür bu mevsim telefon tellerinde.
Ağaçlar yorgun mahzun firarda uykuları.

Nefesin neye can mı ateşten kanatları.
Zamanın sinesine kor düşer süzinaktan.
Ilgar olur hayalin görünmeyen atları.
Behemehal neyde hâl sitem değil firaktan.
Ankara, 25.02.2013