...

bitkindi
yorgundu
tükeniyordu adam
alacakaranlık kuşağında yol alıyordu
gölgeler vardı gelip geçen
aldırmadı
kendini bulamadı
selam verdi bir ikisine
hep hayaller kurardı
ee hayal bu inanılmaz olmalıydı
masal bu ya peri kızı da olmalıydı

yüyüdü yürüdü yürüdü
arpa boyu kadar
hiç görmediği bir ışık fark etti
prizmanın ayrıştıramadığı
gökkuşağında bulunmayan renkler
araladı
ışığın olduğu yeri açıktı kapı
uzandı içeri baktı
gözleri kamaştı
hiç görmediği bir yerdi
kuşlar ağaçlar ceylanlar
koyu gölgelikler
ırmaklar
ne ararsan vardı
çekinerek süzüldü girdi içeri
yürüdü kendini kaybetmişti
şaşkınlığı artıyordu her adımda
rüyalarımda/hayalimdeki yer dedi
yok daha fazlası
işte tam burası
ortasında bir kız gördü
kanatlıydı
bu bir peri kızı olmalıydı
orayı ışığa boğan oydu
bütün güzellikler
hepsi
seni rüyalarımda düşlüyordum dedi
aksileşti peri kızı
ama dedi:
"dilin serbest konuşabilirsin
gözün açık görebilirsin
burda yaşamak istiyorsan
duygulardan bahsetmeyeceksin"
nasıl yaşayacaktı
bu imkansızdı
neyse dedi deneyelim
aklından geçirdikçe
sözler dağlardı kalbini
...
birlikte yürüdüler biraz daha
yürüdü yürüdükçe hayranlığı artıyordu
cennete gelmişti uçuyordu
acı yoktu dert yoktu
çaresizlik yoktu
şeytan dürttü:
"seversen onu ölümsüz olursun
hep cennette yaşarsın"
dedi
yasak meyveye zorladı
o sadece sevmek istiyordu oysa
dokunmadan
sadece seni seviyorum demek
sevildiğini bilmek
bu yeterdi

keşke dedi ölümlü
"her zaman seni seviyorum deme özgürlüğüm olsaydı"
peri kızı
bambaşka birine dönüştü
aksileşti
kaşlarını çattı
şimşek saçıyordu gözlerinden
ters ters azarladı
kulakları sağır eden bir sesle
"gitmek istiyorum dedi
git yanımdan
istemiyorum seni
sevme beni
bir ölümlü sevemez beni
hoşlanmıyorum bu sözlerden"
ama nasıl olur
dedi
bu imkansız
kim görse sever seni
neden
eksik yanlarım sensin
ömrümce aradığım eksiklerim
huzurum sen
sustu cevap vermedi
yüzü hiç gülmedi
lanetler yağdı sonra
yaz kışa döndü
çiçekler soldu
kuşlar ceylanlar kayboldu
şakırtılar
gök gürlemeleri şimşekler
felaket oluyordu
sanki kıyamet koptu
sihirli sözü söylemişti
yasak sözdü "sevmek" yasaktı
söylemek yasaktı
imkansızdı

güneş söndü
yıldızlar döküldü
peri kızı kayboldu
cennet kayboldu
hiç ışık yoktu
hiçbir şey
gaipten sesler duydu
yaşayacaksın
ama sevmeyeceksin beni
sevemeyeceksin

adam
çakıldı kaldı olduğu yere
çöktü yığıldı kaldı oracığa
şaşkındı
ne yapmalıydı bilemedi
başını aldı ellerinin arasına
düşündü düşündü
olmadı
bir çare bulamadı
düştüğü kuyu çok derindi
gökten hiç elma düşmedi
muradına eren olmadı

hayal etmek
düşte sevmek bile yasaklandı


Lokman ARI

....