Doğumla başladı hayatın dramı,
Gençliğim kalburla savrulup fiti elimde kaldı
Anaların kaderi oldu yaş dolu göz çanakları
Vurgun mu yedim nedir bu başımdaki yazı!...

Etlerim tarandı,kemiklerim bedenimden ayrıldı
Yazık oldu umutlarımı taşıyan rüzgarın nefesi tıkandı,
Oy oy!bu mu dünyanın ağırlığı can boğaza dayandı;
Güneşte yalan tüm gölgeler karanlığa karıştı!...

Gün gün eridim,eriyen yağlarımla yüreğimi biledim,
Bu yürek ne yapsın,kendimi keser kanımda yüzerim,
Kansızlar arasında yaşarken,erim erim eridim,
Sırtımdaki emaneti dağlara mı vereyim,ama Allah Kerim!...

Belki burada belki orada adaletli görülecek hesabım,
Ey sevgilim!bir buse kondur alnıma,sıcak ve serin
Mazlumlar ağlamasın tüm kurşunlara siper bu bedenim;
Etrafım kan ağlıyor Allah’ım, görüyorsun bir biçareyim;
Bu ölü toprağını al sırtımdan ben ancak senin için öleyim!...
21.02.2013
22.50-23.30
Çengelköy/İST
EROL KEKEÇ