Artıklarımdan oluşan hayatım
Yarım yamalak
Yalın, düzensiz, toy
Maske bile takacak yüzüm yok
Ben mermer bir bloğum sanki
Hiç dokunulmamış
Ne ben ne bir başkası
Yalın öylece
Bu yüzdendir söylenmelerim
Ölüm gelmeden önce.

Hadi diyor içimden şeytan
Maskelerini takacak yüzün olsun
Kaç kat boyansın ruhun
O zaman belki görünür olursun
Şu kalabalık içinde şeffaf
Kimliksiz
Sis...

Aynalar göstermiyor beni
Etrafta tek ses ben
Sorularım hep yankılanıyor
Aldığım nefes
Verdiğim nefes
Bir dokunuş
Bir ses.

Çek git diyorum ya nereye
Nasıl
Ben dediğimi götürecek kadar bulmadım
Arıyorum onu
Her köşede, her adımda
Hayır bir tek iz yok
Kendimi bulamıyorum kendim
Ben kimim?

Yanımdan geçiyor sevgilim
Koşuyorum tam tutacağım elinden
Görmüyor beni
Ben düşüyorum
Gül düşüyor
Düş görüyorum
Düştüğümden.

(Şubat 2013 İstanbul)