ey sevgili, içimde kaybolup gidiyor yollar
durmadan birbirini kovalıyor seni bilmeyen yıllar

arş hergün ellerimde parçalanıyor
aşk sönmez bir kandil gibi içimde yanıyor

battığı yerden doğuyor yine hasretim
durmadan eriyor sensizliğe değdikçe etim

sen şimdi gözlerime çekilmiş milsin
içimin feryadını inadına susan dilsin

ey düşlerime tırmanan yaban sarmaşığı
ne deyim sana basit ömrümün ilahi karmaşığı

içime iplik iplik çözülen tarifsiz ses
ey tenimi alev alev kavuran ateşten nefes

sen yalnızlığımın nişanesi, sükuttan yüzük
içinde kavuşmak sözcüğü olmayan sözlük

aklımın baharına durmaksızın yağan karsın
nere gitsem sensizlik, sensizlikte yine sen varsın

dört mevsim, dört yön ömrüm dört dolanıyor düşünle
tam ölüyorum derken, yeniden doğuyorum tek bir gülüşünle

efkarı yüreğime boğum boğum eken yel
içimin bentlerini tek tek yıkan sel

benden geriye kalan sadece kül
nasıl unuturum seni,küllerimden biten gül


ALİ RIFAT ARKU
21/02/2013
İSTANBUL