CEYLAN
Ayrılık ateşi yakar, kavurur
Gözümden akanlar sel ceylan ceylan İçimde hasretin dağ gibi durur Bekletme yollarda gel ceylan ceylan Sevda kervanını çeken baş idim Bir kutsal yük gibi aşkı taşıdım Yapayalnız kaldım, dondum, üşüdüm Esiyor bağrımda yel ceylan ceylan Ağlayan sazımın telleri kopuk Kader taylarından yemişim topuk Düştüm uçuruma kanadım kopuk Elime el uzat el ceylan ceylan Ne Mecnun, ne Ferhat değilim inan Kurumuş yaprağım dalda çırpınan Birgün kurumadı avcumda kınan Hatırlatır seni bil ceylan ceylan Ben de bir Ceylan’ ım düşmüşüm dile Yolunda bekleyen köleyim köle Göğsünden çıkarıp mendilin ile Gözümün yaşını sil ceylan ceylan Mustafa CEYLAN |