Devrilirken takvimden yapraklar birer birer
Ömrümüzden her lahza sayılı günler gider.
Ansızın biter bir gün koparılan yapraklar
Sessiz sedasız yolcu dostlara veda eder.

Dönüp bakınca mazi ısırır bin yerinden
Bir yaradır ki kanar akar akar derinden
Haber getirir sana dostların her birinden,
Kaybolan anılardan... şimdi gözünde tüter.

Ne çabuk geçti yıllar varamadın farkına
Kimleri düşürmedi hayat kendi çarkına.
Bulamadın nakarat son yazdığın şarkına
Vurur meçhul bir pençe bütün notayı siler.

Kocamış çınar döktü yapraklarını artık
Kalmış üç beş tane ki o da soluk ve yırtık.
Buruşmuş eğri dallar onları da biz kırdık
Düşünce kara yere elbet ki toprak yutar.

İşte soldu güneş ha battı ha batacak
Bir damlacık gözyaşı ha aktı ha akacak
Kimse bilmez ne zaman hangi gönlü yakacak?
Damla düşer... kapanır perde ... ve ömür biter.

nuri baş



Üstad Yaşar o kadar güzel yorum yapmışki.........
Gerçekten Zaman en kötü hırsızdır.........
Yüreğine sağlık, kalemin daim olsun........
Saygılar

Zaman en kötü hırsızdır, çünkü ömrümüzü çalıyor.
Tebrikler. Güzel bir anlatımdı.
Sağlıcakla.