Kimse bilmez derdimi hep içimde ahlarım
Gülerim gecelere suslar kaplar bendimi
Gözümün demindedir avazsızdır vahlarım
Korkulara sarınır anlatamam kendimi


Sararınca gül benzim gizlenirim özüme
Yalnız gezen biriyim kem bakmayın sözüme
Yanlış laf da etmeyin harlanırım közüme
Sakin gibi görünür anlatamam kendimi.


Hep bir telaşı yaşar vakitsiz de açarım
Mis kokular saçarak kem gözlerden kaçarım
İçim acısa bile mutluluklar saçarım
Özlemlerde barınır anlatamam kendimi
.

Kafayı derde takıp kadehlerde sızamam
Gönlümde yeşertip de teker teker kazamam
Kızılcık içtim derim her şeye de kızamam
İbadetle arınır anlatamam kendimi.


Duvarlarım yüksektir sessizce atlanamaz
Her bir çentik çizilir gözlerim katlanamaz
Rengarenktir dudağım gülüşüm matlanamaz
Göze kefen bürünür anlatamam kendimi.


Çocukkende korkardım dudaklarım kanardı
Böcek görsem tavanda çığlığımda donardı
Küçücük o bedenim alev alev yanardı
Melek gibi korunur anlatamam kendimi.


Tehlikeyi severim gözümü hiç sakınmam
Helal olmayan aşa yan gözle de bakınmam
Haksızlığa gelemem mazluma da dokunmam
Hicranlarla sürünür anlatamam kendimi.





LAVİNİA