Ya İstanbul’un fethi ya da Bayburt’un methi
Yazacaktım birini küsecekti berisi
Ya bundadır ya şunda gönlüm kimdedir sahi?
Yakın iki sevgili olmaz ayrı gayrisi!


Bayburt’tur ana yurdum nasıl ondan koparım?
Benim gönül şiarım ben sensiz ne yaparım?
Bütün dağları aşıp engellerden saparım
Bulurum ben yolunu şehirlerin dirisi.


İstanbul’da tutmuşum nice yıllardır mekân
İnan seyr âlem sunar sadrında ki camekân
İçimde hep kaynıyor sanki damarımda kan
İste canım vereyim ey gönlümün yarısı.


Sılayı gurbet yapan, gurbetini de sıla
Sığmazsız şanı methe şahittir buna bala
Sıra meşeli dağlar aranızda mı hala?
Sırılsıklam olunuz şehirlerin serisi.


Dolup taşar İstanbul, Bayburt’ta azdır nüfus
Durmaz Bayburt göçüyor, asker olunca terhis
Derde derman isteriz zorluyor bizi nefis
Devasa derdinizin bulunmalı çaresi.


Ha burdayız ha orda ikiniz de birimiz
Hatırınız sayılır sizler bizim yerimiz
Herhalde sizinledir ya ölü ya dirimiz
Hadi birlik coşalım gülsün güller perisi.


Akkoyunlu diyarı Dede Korkut’un yurdu
Ağlar Baba, Celali, Şair Zihni nam vurdu
Ağlama sil yaşını gönüllerin Bayburt’u
Ağlamak bize düşer ciğerimin paresi.


Fethin hadisle beyan kutsiyetin şayandır
Fatih Sultan Mehmet’in fethi düne beyandır
Farika alamete İstanbul’um ayandır
Farkın farkında Dünya sormaz bura neresi?


18.02.2013 / Numan AKKOYUNLU