Karanlık bir geceye daha esir oldum, sensizlikten.
Kim bilir bu gece kaç yıldız daha kayacak renksizlikten.
Soğuk bir gecenin sıcaklığı odamda,
Buğusu camıma renksizlik solarken, sen iyi misin bensizken ?

Seni bu gecenin karanlığına sensizlikle tanıttım,
Adını camıma yazdığımda, mürekkep gibi dağıldın .
Güneş görmeyen gözlerimi yastığıma sarılıp akıttım.
Bana gelmesini istediğim her adımın duacısıyım.

Huzur veriyorsun ruhuma, acın ise kalbime,
Kendini benim yerime koysan, seven ben olacağım yine.
Ben acı çekerken sen yine uyuyosun hemde uykunun en tatlı yerinde.
Sen yarın ne giyeceğim diye düşünürken, ben ’’ gelecek misin ’’ diye.

Mürekkep balığı gibiyim sana karşı, seni yazarken.
Düşünüyorum da rahat mısın acaba kuyumu kazarken.
Oysa ben senin için varlığımdan vazgeçtim,
Yorulmuyorum aslında bu kağıda da ’’ Seni Seviyorum ’’ yazarken.