Aşk nedir diye sordum,
Yıldızlar gülmek gibi dedi,
Göz kırpar sana ansızın,
Beş duyunla görmek gibi…


Hayatın yüzüne bakmak,
Ne olduğunu anlamak gibi,
Yüzme bilmediğin ırmakta,
Akıntıya göre yüzmek gibi…


Anlayacağın çok zor iş dedi,
Biri kulağına fısıldar gibi,
O kendi müziğini dinlerken,
Sen kendi ritmine uymak gibi…


Devasız yalnızlığın vardır,
Vadide tek dikili ağaç gibi…
Gri bulutla kaplı havada,
Tek başına süzülen martı gibi…


Kendi savaşın başlamıştır,
En büyük düşman can sıkıntısı,
Gizli silahın dayanma gücü,
Bu savaş, aşkın bir takıntısı….


Geri dönüşü olmayan yoldasın dır,
Kor alev olursun, ya da sönmek tir,
Sonsuzluğa ve hiçliğe, usanmadan,
Her gün acısına katlanabilmek tir…

Yaşın bir anlamı yok, iç hayat sürer,
Ruh her zaman genç ve canlıdır,
Depo min arama olmadık yerde,
Aşk denen, çok şeyden heyecanlıdır…


Aşk tuzağına yakalanırsan ansızın,
Onun da bir kalbi var bilemezsin,
Rutin hayattır devam eder, paslanmaz,
Aşkı yok edilebilir, ama yenemezsin…


Şişman ve yaşlı adam bir gün olur,
Oturup kontrolsüz ağlamak ister,
Evlilik ayrı bişi, sevmek ayrı bişidir,
Fiziksel duyguyu, katlamak ister…


Normal hayatı bitmiştir artık onun,
Otobüste bir kadına laf atım der,
Sarmaş-dolaş bir sevgili gördüğünde,
İç çekip, niye o ben olamadım der,


Doğru olan her zaman, kazanır,
Önemlisi, ne yaptığını bilmektir,
Gerçek hayatı anlamlandıran şey,
Tabi ki, iki kez, genç olabilmektir…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

18.02.2013