Siman yalandı senin korkuyordum bakmaya
Yüreğimdeki ateş gözlerinde soğurdu
Bir ırmaktım çağlayan gönüllere akmaya
Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu.


Mahşerin atlıları yollarıma düzülse
Kırdığın gönül kuşu camdan bana süzülse
Kapanırım gölgeme bakmam artık üzülse
Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu.


Gözlerim soğuk poyraz dillerimde yağar kar
Çaldığım tüm kapılar kilitlenir eşik dar
Demem ki ey zalim yar beni hasretinle sar
Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu.


Gebe kaldım aşkımdan habersizdim yalana
Aşerdim ömür boyu beni bende bulana
Umutları beledim ondan bana kalana
Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu.


Keşkeleri hep gömdüm ahlar hala elimde
Görsem acem yüzünü yanar gider dilimde
Dokurum ilmek ilmek gözyaşımı kilimde
Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu.


Hep aynı hikayeler aşk çok güzel bir göldü
Aldatan çekip gitti olan düşlere oldu
Ten şivanda alevli vakitsiz yolda soldu
Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu.


Hangi kuş artık öter bu virane bağımda
Baykuşlar yuva yapmış sensiz olan sağımda
Gömseler acımadan garip deyip dağımda
Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu.




LAVİNİA