Memleket sokakları
Kesilmiş kavakları
Bir doğu rüzgârı
Sallamıyor yaprakları
Kara bulutlar kaplamış dağları
Güneş önü bulutları
Seyre daldığım dakikaları
Kaydediyorum anıları

Hayat sessizliği bozuyor
İnsanlar konuşuyor
Arabalar geçiyor
İnsan neler anımsıyor

Kalbim bir hoş oluyor
Çocukluk anıları depreşiyor
“Simit” diye bağırıyorum
Her satılan simitte kalanı sayıyorum
Yemeye kıyamıyorum
Bir simidi akşama kadar yiyorum
Paralar elimde birikiyor
On kuruş, beş kuruş sayıma giriyor
Delikli yüz paralar bana gülüyor
Hepsini deliklerinden ipe diziyorum
İpin ucunu bağlıyor cebime koyuyorum

Kibrit kutusunda biriken bayram paralarım var
O zamanlar değerli kâğıt paralar
Kutumdakiler demir paralar
Çocuklar kibritleri ellerinde sallıyorlar
Kimin ki çok diye hava atıyorlar

Isparta’nın güneyi çocukluğum
Ortası gençliğim
Batısı olgunluğum
Kırk yaş üstü yokluğum
Ve ben dolaşıyorum

Zaman geçmiş, geri gelmiyor
Anılardan yaşam silinmiyor
Özlem beni sinirlendiriyor
Kalem bundan sonra yazmıyor

16.02.2013 – Isparta