belirsiz yarınları saklıyorsa gözlerim
içerimden tutuşsam yansam da ne gelir elden ?

zehir zembelek şu dünyanın yalncı sabahına uyanınca
cennatten koparılmış bir gül gibi kuruyup ve kayboluyorsa eyer!
herkes her gün / ya da her sabah
etrafına bakmalı !
soyu tükenmekte olan / varsa eyer / koruma altına alınmalı insan

havanın gözyaşları yağmur
güneşin altın saçları ışıklar
susar bütün hikayelerin ruhuh gider
geride sen kalırsın
ozaman mizan kurulurda eline iki kitap alırsın

gözlerimi kapatığımda bir gül gördüm
üzerinde bir damla / gözyaşı gibi berrak
yağmurdan arta kalan / su
aşk bir ömürboyu sürerdi oysa bizim oralarda

ve kadın kaybolduğunda
erkeğin kabuğunda
matem tutuyor ardından her kimin ! insan !
günahsız doğduğunda !

hadi kızalım vakit geçiren suskunluklara
neyi anladık biz neyi anlamadık ki bu günekadar zaten ?
tanınmamış karanlıklara düşesin sen zulüm!
ay suya yansımıyor artık / güneşten yakıcı olmuşsa surat
farzet ki dışarıda yangın var / sen içeridesin / ne yazar olsa da hayat ?

acımasızlığını çakmışsa alnına bir defa mıh ile namert
kalbini söküpte alsanda eline artık nafile
herkes kendi kaderini yazıyor / ama rahat /ama çile / herşeyi bile bile

yeter artık / kızmayalım sokakların fahişesine
kaldırımlar zaten simsiyah deyil mi ?
mum ışığında ziyan / farkedilmez uzaktan
kimsenin haberi yok mu ? sanki entrikadan tuzaktan

ey gölgesinden korkarak yürüyen akıl
göğsünde daralınca bir gün ruhun
düşecek dünya ile nikahın / sen kimsesiz / ben kimsesiz
ilk nefesin ve en sonun

ziyan edilmiş güller / ziyan günler / ziyan ömürler
göz göre göre tuzak / bazen yakın / bazen uzak

oysa mahsum bir bebekti yaşamak / cennetin kokusuyla!
bir düştü / bir daha düştü / ruhu aç bedeni doymaz
okunmuş tüm ayetlere karşı / inkar ! ve inat ilşti

tersine döndürsen zamanı
ya da ilk evveline gitse hayat
kut kuzuyla dost olurmuydu acaba
yürekler yangınına nasırlaşmış / bomboş dolaşır kalpler ey hat ?