büyük cefalarla büyüttün beni
zorlukları birlikte aşmıştık annem
güzel artık günler geride kaldı
beni bırakıpta gittin sen annem

gün geldi birlikte ağladık senle
gün geldi birlikte mutluyduk senle
şimdi yalnız kaldım sensiz ben böyle
beni terkedipte gittin sen annem

yaşama zamanın şimdiymiş senin
varlığında kıymetini bilmedim annem
yoksun bir başına bıraktın beni
öldünde değerini bildim annem


son bir kere rüyamda görseydim
kollarına alıpta sarsaydın beni
şimdi yokluğun ızdırap dolu
sensiz günlerim geçmiyor annem


gece rüya veya düşümde görsem
güzel nurlu yüzünü senin ben annem
özlüyorum senin güzel sesini
ne olur rüyama giriver annem

rüyada bile görmem yüzünü
hasretin içimde kor oldu annem
katlanmam gerekir bu ayrılığa
seni benden ayıran yaradan annem

o kadar iyiydin bilmedim seni
çocukların torunların özlüyor seni
yaradanım cennette ayırdı sana
huri ve meleklerin olduğu yeri

yüreğimin pası şimdi silindi
insanların bakışı değişti annem
acıyarak bakan çifte gözlerin
üzerimde yükü ağırdır annem


ahmet özdemir