Git
Yüreğim yangın yeri
Alevim harlanıp güneşi söndürmeden
Akşamın hüzünleri yeryüzüne çökmeden
Git
Nehirler yatağında coşup suları bulandırmadan
Yosun tutmuş kayaları kıyılarıma atmadan
Çek git

Konuşup adını haykırmak istemiyorum
Benim gibi yorgundur sema
Uslanmaz yürek taşıdığımı sen bilemezsin
Fırtınalar dolaşıyor içimde
Bulutlarda çarpışıp dökülmeden yere
Toprak ana koynumda uyanmadan
Ağaçlar tomurcuklarıyla buluşmadan
Koyunlar koç katımına gelmeden git

Git
İçtiğim şarap bağ bozumundan kalma
Susarsam şimdi
Kusarım öfkemi zamana
Ekerim günah tohumlarını vaktin her saniyesine
Sevişirim gecenin esrarengiz sesiyle
Beni cennetimden etmeden çek git

Nereye diye sormam sana
Kıskanmam kapına konan serçeleri
Düşmem ardına
Daraltma boğuk nefesimi
Git
Süt emziren ceylanlar yok karşımda
Geceye ay tutulmadan
Koca karılar eşiğimde tenekeleri çalmadan git

Esirgemez gözyaşlarını gözlerim benden
Cam kesiği yaralarım sızlamaz ardından
Sahralarda oluşan vahaların buharlarında yıkanırım
Patlatırım yüreğimde kaynayan volkanları
Küllerinde savrulurum sokulurum rüzgârların koyuna
Sen çek git
Git
Gidebildiğin kadar git
Ardına bakma
Kıyılarını kaybetmiş okyanuslar gibi oyalanırım hayata