Toplu olarak telsiz tutukluyuz kendi cezve mizde
Telve de biz varız ey ! kırk yıl hatırı olan yalanlar
Kadirşinas toplumuz toplu öykülerde
Dilimizde öfke gülleri sırıtmakta ömrümüzde
Ve fallarda telveyiz orta şekerli yalan gibi

Bak ! yine telve de biz varız ey! Kırk yıl içilen yalanlar
Kırkayak gibi ömürüz törpüler de
Bukalemun gibi sinsice sızdı nız düşlerimize
Düşün yakamızdan ey ! hükümsüz esaretimiz
Ve fallarda telveyiz orta şekerli yalan gibi

Telve sinde gülümseyen çocuklar çizilsin
Ve kırı yıl hatırı kalacak kahveler içilir bol köpüklü
Bol köpüklü özgür bulut yüklü olunca asaf
Çocuklar gülümser tel-vem de ki yalanlara
Ve fallarda telveyiz orta şekerli yalan gibi asaf


Ve gülümseyen boncuk gözlü çocuklar çıkacak fallardan
Ha! Bak bana asaf işimiz fallara kaldı deme
Dedim bile asaf dedim bile
Bir içimlik kahveyim kekremsi acınının telve sinde
Ve fallarda telveyiz orta şekerli yalan gibi asaf

Bak ! asaf limon sıkmassan olmaz mıydı düşlerime
Düşlerimde çocuklar hep hüzünlü be asaf
Ağla açılırsın limoni düşlerinde çocuğun
Tıpkı çocuklar gibi durudur asaf akan göz yaşları
Ağla be asaf çocuklar gibi onlar fallarda en masum yalandır

mahmudiye düzkaya