0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1515
Okunma
Belki de benim en muhteşem,
En güçlü bahanemsindir.
Yürümek için, nefes almam için.
Bir ihtiyaçtan öte,
Gökyüzünü hissedebilmem için.
En sessiz bahanemsindir.
Belki de;
Kanatlarımı uçmaya açtığımda,
Yükselmek için ilk bahanemsindir.
Aydınlığın kalçasına vuramadılar,
Gündüz nefes almayı bilemedi.
Belki de gömülürken karanlığa diri diri ışıklar;
Sen, suskunluğumun bahanesisindir.
Senden yoksun oluşumun bahanesidir,
Uzaktasın ya, ellerin yalnızlık sıçratıyor üzerime.
Ve ben arınamıyorum sensizken...
Bahattin BERKDİNÇ
