Gün gün öyle olurum ki
Bir yanardağ patlar içimde
Kaynar kazanlara atılır
Ve anlarım ki:
Ateşten gömlek giymekmiş aşk.

Sevgi kavuşamayınca aşka döner
İçimde buzdan bir saray yaptın yar
Üşüyorum,
Sıcak bir gönül olsa diyorum ya
Hayır, erir gider Senden kalan son hatıralar.

Yoğruldum biliyorum
Acı, sevinç öyle bir yoğurdu ki
Nasıl bir şey;
Yaratıldığım saf balçık,
Nasıl dayanır buna
Soruyorum:
Evet çatlasın varsın gönül
Susuz topraklar gibi.
Ne kadar tatlıymış
Her an ölüp,
Bin umutla doğmak, her gelen gün üstüne.

Baharlar biriktiriyorum içimde
Ayet ayet
Sure sure
Herbiri öyle derin ki.
Rabbim diyorum: Acı olmadan anlaşılmaz mı
Gönül bu ateşler içinde yanarken
Derin bir ah olurum.
Diyorum ki: Ha gayret dayan,
Seni senden daha çok seviyor Yaradan.

Toplanıp yeniden ileri atılıyorum
Demiştim ya Hz Yakup nasıl beklemiş Yusuf’u
Yıllar yılı içinde yükselen hasret dumanı
Ta Hz Yusuf’a varmış.
Yusuf gibi,
Issız bir kuyuya attıldı gönlüm
Her şeyin sahibi Rabbim elbette
Bırakmaz kulunu çaresiz, umutsuz beldede.

Açılır birden karanlıklar
Biliyorum sabah yakın
Rabbim hiçbir şeyi boşuna Yaratmaz
Elbette hikmet üstüne hikmet vardır.

Rabbim
Yerlerin, göklerin ve ikisi arasındaki her şeyin
Tek sahibi Sensin
Biz nankör ve aciz kullarız
Neyin hayırlı neyin şer olduğunu
Sen bilirsin,
Bizleri dosdoğru yoluna ilet
Salihlerin yoluna
Onlar ki gönülden teslim olmuş
Hamdlerle Sana yönelmişlerdir.
Amin amin amin

(Şubat 2013 İstanbul)