insanları kırmak istemezsin.
kendinden fedakarlık edersin
ama kırılan hep sen olursun.
buna engel olmak istersin
fakat olamazsın. olamazsın çünkü;
sen sevmişsindir..
okadar çok sevmişsindir ki
kendine hiçe saymışsındır.
artık sen sen değilsindir.
ne gururun kalmıştır ortada
ne de kendine saygın.
çünkü kendi gururun ve saygın,
karşı tarafa geçmiştir.
sen kendini alçalttıkca karşındaki
bir okadar yükselir.
sen ne kadar ezersen kendini,
o okadar yüceltir.
artık öyle bir noktaya gelir ki
karşındaki seni görmez olur.
artık yoksundur onun gözünde
ne gözünde ne de kalbinde..
sıkılmıştır senden
ve birbiri ardına bahaneler
sıralanmaya başlar dudaklarda
’sana layık değilim’
aslında olan ise,
’bana layık değilsin’dir
kızmıyorum aslında kızamam da
hakkım yok buna
çünkü hatanın büyüğü bendedir
körelmiş bıcağa benzeyen nefsi
keskin bir bıcak haline getirmişimdir
ve ilk kurban fedakarlık yaptım sandığım kişidir
fedakarlık yaptığım kişi;
özür dilerim
tanrım;
tevbe ederim..