Şimdi çiçekler yağacak
ve Mayıs böcekleri ötecek

araya sesler girecek
tren düdükleri
vapur sesleri

va dalgalar hışırtılı bir sesle
kıyıya vurup vurup
köpük
köpük kıyıya bir gelip bir dönecek

sen bir tren istasyonunda
düşünürken geçmişi
cak
cek
cuk

ne yapar ki çocuk

henüz inmediysen o karlı kente
hele de rötarlıysa tren

meraktayım ne düşüneceksin
da
de
dü

kuşların ikisi de öldü
akşam
yine akşam
gün döndü
aramızda saat farkı

sen oralarda
ben burada
değişmiyor
dönüyor yine de
çarkı dünyanın kırık

nen
nın
nin
gecikirsen merak eder çıkar kapı önüne
yolda gözü
tesbih eder saatleri
ve sen nasıl biri olduğunu bilemedin
-bilemezsin
hayatta kaldıysan
duasıyla o mubarek annenin

akşam solar bütün çiçekler
rötarlı tren ve sen
kompartmanda düşünürken geçmişi
çocukluğunu belki de en çok

anda
canda
kanda

bense hala orda

adada
paytonu çeken atların
nal şıkırtılarında

nur
tur
vur
*
n’olur
selamımı unutma söyle annene

Yüksel Nimet Apel

15/Temmuz/2012/Pazar/Bodrum