Yaşamayı sevdiğimiz için değil ölmekten korktuğumuz için nefes alıyoruz





Zihnimde postal sesleri;

Anılar yine katlediyor bu günümü

Güneş evlada mertebesinde

Kesildi anlatıcıların çığlıkları

Yavuklular köhnelere çekildi

Esnaf kapattı kepenkleri

Yine geceye eriştik

Yine deccal belirdi

Yine pes etmenin arifesinde umut

Yine şeytan derki diye başlıyor cümlelerimiz

Yine efkâr

Yine yalnız

Yine küfür doluyor dişlerimin arası







Aşk meşkin Müjdecisi

Yoksa kim kapılırdı Aşkın gizine

Söylesene kim?

Kim katmerli bir sancıya kucak açardı







Anne, neden deli diyorlar bana?







Artık umut kalmadı

Aşksa patolojik bir durum

Sadece delilerin sahiplendiği

Meşk sırra kadem bastı

Sırsa;

Bihaber olunan malumat değil

Bir taş altına gizlenmiş hiç değil

Sır;

Kendimizi gördüğümüz lahza

Sır;

Duymayıp,

Görmeyip,

Dokunmayıp,

Tatmayıp,

Koklamayıp

Hissettiğimiz lahza







Sırrı bozulmuş âdemin

Kendimizi göremiyoruz aynalarda

Hayatsa bok tadında

Çekilmez bir vaka

Sevdiğimizden değil yahu

Ölmekten korktuğumuzdan

Yaşıyoruz hala



Gerçek “düş”ün piçidir




Dik başlı

Detone

Çelimsiz bir çığlık

Kulaklarımda ki baruta ateş oluyor

Aşina olunmadık gürültüler duyuyorum

Senin sesin kayboluyor

Vakitsizce kulaklarımda patlayan bu çığlık

Soluksuz,

Ecele inanmadan,

İşportacı cesareti ile

İştahla,

Susarak,

Mağlup,

Ve bir o kadarda kahramanca.

Bir şeyler anlatmakta

Sus diyor şiir! Sus be deli!

As ruhunu artık

Öldür kendini

Rahim kanamada

Kurduğun her düşten boktan bir gerçek doğuyor

Akıtma içine yeter

Sus!

Ve git …

Diyor…







Anne, leylaklar neden gizli ağlarlar?









Dışarıda Berlin

İçeride ben

Gökyüzünde ay

Karşıda bir çınar

Toprakta kefensiz ölü

Düşümde sen

Üşüyoruz…

Üşüyoruz cümleten







Yetim bir mektup gözüme batıyor

Gözlerine varamamak ne kötü bir sancı

Düş’ümde döllüyorum,

Gerçeğime doğurmak için seni

Berbat bir gürültü ile Düşük oluyor

Kaybediyorum seni

Duvarda saat

Koltukta ben

Masada bardak

Kaybediyoruz…



Yıldızlar erketeye yattı

Güneş ha geldi ha gelecek

Yine sabah olacak

Ve ben yine öleceğim



Murat aktaş