Bir dua’yım
Ölümün ruhuna okunan
Bir kap su, gözyaşı, gidenin ardından dökülen.

Pusulasını şaşırmış, bir güneşim
Yolunu kaybetmiş, sırlarla dolu ay
Ana rahminde cansız bir cenin, yeni doğan güne çığlık!

Bazen, niteliksiz bir sıfırım
Anlamsızlıklar içinde, bin anlam
Üç artı beşim, eşittir sekiz. Yani, yana düşürülmüş, sonsuzluğun sembolü...

Notaları çalınmış,
Bir piyanoyum ben
Telleri koparılarak kırılan, gitar.

Sofrayım
Çatal bıçak, kaşık
Perdesiz pencere, kilidi olmayan bir kapı

Sanki,
İnsanlık suçu işleyen
Bir çelişkiyim hep! İçindekilerini dışa vuramayan, kahrolası vicdan...

Bir dua’yım
Pusulasını şaşırmış, bir güneş
Bazen, niteliksiz bir sıfır, notaları çalınmış, sofra

Sanki,
İsimsiz bir şiirim ben!?
Şu an, okunmaya çalışılan

Ve okurken,
Ünlemleri ard arda dizdiren
Soru işaretleriyle harmanlı, cevaben ne? Yazmalıyım diye düşündüren...

04.02.2013
Adnan Bilgiç